Dag 7 - Glacier Hike en Kennicott Mine tour

We hebben kennis gemaakt met het wisselende klimaat van Alaska: ijskoud met voeten die zo koud zijn dat je kramp in je tenen krijgt, vervolgens een flinke regenbui waarbij je echt een regenjas aan wil en daarna ook nog een heel warm zonnetje (kom maar op met de schaduw).

De dag begon bijtijds want met die gedeelde faciliteiten (douche en toilet) wilden we graag op tijd klaar zijn voor de hele meute in de rij stond. Gelukkig, de douche was vrij. Jammer dat ik eenmaal daar pas bedacht dat mijn handdoek nog in de kamer lag... Snel weer terug en gelukkig was de douche nog vrij. De instructie bij de douche goed gelezen maar helaas, het is mij niet gelukt een warme douche te nemen. Terwijl bij Eric bij wijze van spreken de blaren op zijn rug stonden. Maar goed, ik was in elk geval wakker. Het ontbijt is heerlijk hier! Onder andere pancakes met blauwe bessen, heerlijk vers fruit, kaneelrollen, roerei, spek, worst, hamburgers (!). En een lekkere bak koffie.

Om kwart voor negen staan we klaar bij het bureau waar de gletsjer wandeling is geboekt. Buiten worden de stijgijzers aangemeten. Onze kleding is in orde op de mutsen na. Die mogen we lenen. Nee mam, dat deden we niet hahaha! We hebben allebei een mutsje gekocht (maar misschien is die wel door iemand gepast met neten, dat weet je natuurlijk nooit). Inclusief de gids zijn we met zijn achten. Om bij de gletsjer te komen maken we eerst een wandeling van ongeveer 3 mijl. Erg mooi! Langs de kopermijngebouwen, langs watervalletjes, tussen bessenstruikjes (zodra de besjes rijp zijn, weten de beren ze te vinden; deze waren overwegend groen=niet rijp). We krijgen opnieuw instructies wat te doen bij een ontmoeting met een beer. NIET rennen. Alles dat rent ziet de beer als prooi.

Eenmaal bij de gletsjer moeten we ons warmer aankleden: fleeces, windstoppers, eventueel regenkleding. En natuurlijk moeten de stijgijzers ondergebonden worden. Best nog ingewikkeld. En lastig om je stugge wandelschoen er in te krijgen. Dan gaan we op pad. We krijgen bij elk stuk duidelijke instructies hoe we moeten lopen en optimaal gebruik maken van de ijzers. Je voeten goed ver uit elkaar zodat je niet met je ene voet met stijgijzer je andere been open haalt. En vervolgens als een soort eend naar boven.

Het ziet er schitterend uit!!! Het ijs met al zijn kleuren, blauw, wit, grijs. Soms ziet het eruit alsof het vloeibaar is maar dat is niet altijd het geval. Ongeveer halverwege kwamen we in een soort van dal in de gletsjer. Hier stroomde ook gletsjerwater. We kregen allemaal een langwerpig stuk snoep met daarbij een instructie: bijt de beide uiteinden eraf en dan heb je een rietje. Daarmee konden we van het gletsjerwater drinken. De gids ving ook wat water op in een soort keteltje. Met een brandertje heeft hij water gekookt en daarna konden we kiezen wat we wilden drinken bij onze lunch: chocolademelk, koffie of thee. Heerlijk! Maar van dat stilzitten/stilstaan krijg je het wel koud. Dus we gaan weer op pad. Hij laat nog een aantal mooie uitgeslepen stukken ijs zien waar het water doorheen stroomt. Uiteindelijk komen we weer terug langs de gletsjer en wandelen we weer naar het bureautje.

Nog een half uurtje voor de volgende excursie begint: een rondleiding door de mijngebouwen. Heel interessant en van boven heb je mooi uitzicht, ook op de gletsjer.